Μια ημέρα σαν τη σημερινή, ημέρα τιμής για τις γυναίκες που αγωνίζονται διαρκώς για ένα καλύτερο αύριο, έχουμε στην καρδιά και στο μυαλό μας τις γυναίκες εκείνες, που δεν άκουσαν για ακόμα μία φορά το πολυπόθητο «Μαμά έφθασα».

Έχουμε στην καρδιά και στο μυαλό μας όλες εκείνες, που δεν θα έχουν την ευκαιρία να αγκαλιάσουν ξανά τα παιδιά τους, τους συντρόφους τους, τα αδέρφια τους, τους συγγενείς και τους φίλους τους.

Στεκόμαστε με σεβασμό και με σκυμμένο κεφάλι μπροστά στις απώλειές τους και -ως μητέρα- συμμερίζομαι το άγχος και την αγωνία τους για τη γρήγορη σωματική και ψυχική επούλωση των τραυμάτων των παιδιών, που κατάφεραν να επιβιώσουν απ’ αυτό το φρικτό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Η Δικαιοσύνη θα ερευνήσει ταχύτατα τα αίτια της τραγωδίας και θα αποδώσει ευθύνες.

Στο πλαίσιο αυτό και υπό τη σκιά αυτής της ανείπωτης τραγωδίας, η φετινή Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ένας ακόμα ετήσιος «εορτασμός», για δύο λόγους: Όχι μόνο από σεβασμό προς τα θύματα και προς όλους τους ανθρώπους που έχουν επηρεαστεί από την εθνική τραγωδία στα Τέμπη, αλλά και γιατί δεν μπορούμε να εορτάζουμε κάτι, όταν προσπαθούμε ΑΚΟΜΑ (εν έτη 2023) να το κατακτήσουμε.

Η ισότητα των φύλων δεν είναι ένα θέμα γυναικείο. Είναι ένα ζήτημα πανανθρώπινο, κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό, που αφορά όλες τις κοινωνίες. Δεν χωρίζει τίποτα τις γυναίκες από τους άνδρες σε κανένα επίπεδο, εργασιακό, μισθολογικό, κοινωνικό, επαγγελματικό. Η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών κατοχυρώνεται στο άρθρο 23 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων: Πρόκειται για μη διαπραγματεύσιμο δικαίωμα, για έναν από τους θεμελιώδεις πυλώνες, πάνω στους οποίους οικοδομήσαμε τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Όταν οι γυναίκες ευημερούν, οι κοινωνίες ευημερούν. Οι κοινωνίες ισότητας των φύλων είναι πλουσιότερες κοινωνίες, σε όλα τα επίπεδα: Στη μόρφωση, στην εργασία, στην οικογένεια – σε θέσεις ευθύνης και σε κάθε έκφανση της ζωής.

Χρειαζόμαστε, λοιπόν, μια πιο συμπεριληπτική προσέγγιση, που θα αφήνει να ξεδιπλωθούν όλα τα ταλέντα, περιλαμβανομένων των δεξιοτήτων των γυναικών. Εάν καταφέρουμε να αξιοποιήσουμε όλες τις οικονομικές και επιχειρηματικές δυνατότητες των γυναικών, οι προσπάθειές μας για ταχεία ανάπτυξη θα οδηγήσουν σε ισχυρότερες και πιο ανθεκτικές οικονομίες και κοινωνίες.

Τις τελευταίες δεκαετίες, σημειώθηκε σημαντική πρόοδος στη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων. Έχει γίνει αξιοσημείωτη προσπάθεια σε νομοθετικό επίπεδο για την εξάλειψη αντιλήψεων και πρακτικών για τους ρόλους των φύλων στη δημόσια και την ιδιωτική σφαίρα για την επίτευξη της ουσιαστικής ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών.

Γιατί για πρώτη φορά, το 2021 η χώρα μας απέκτησε εθνικό σχέδιο για την ισότητα των φύλων, κάτω από το οποίο αρθρώνονται πολιτικές σε κάθε επίπεδο: από την εκπαίδευση και την εργασία, μέχρι την οικογένεια και την υγεία. Οι γυναίκες θωρακίζονται από κάθε διάκριση στο χώρο δουλειάς τους, ενώ το επίδομα γέννησης και η επέκταση των γονικών αδειών βοηθούν, κυρίως τις γυναίκες, να συνδυάζουν καριέρα με οικογένεια.

Ταυτόχρονα, ενθαρρύναμε όλες εκείνες τις φωνές που τόλμησαν να πουν «#MeToo», ιδρύοντας δομές για τα θύματα κάθε μορφής κακοποίησης ή ενδοοικογενειακής βίας: γυναίκες με παιδιά, γυναίκες άνεργες, γυναίκες με διαφορετικό χρώμα δέρματος, γυναίκες με αναπηρία, γυναίκες μετανάστριες.

Πρέπει να μας γίνει συνείδηση ότι η ισότητα των φύλων θέλει μια κοινωνία όπου άντρες και γυναίκες μοιράζονται εξίσου αγαθά, υποχρεώσεις και δικαιώματα σε όλους τους τομείς: στην εργασία, στην πολιτική, στην ηγεσία, στον ελεύθερο χρόνο, στην φροντίδα, στην οικογένεια και στην προσωπική ζωή.

Είναι, λοιπόν, αυτονόητο, ότι η διαρκής λήψη διορθωτικών και διαρθρωτικών μέτρων υπέρ των γυναικών αποτελεί σημαντικό και ουσιώδες βήμα για την αποκατάσταση κάθε είδους διακρίσεων που υφίστανται οι γυναίκες σε όλα τα επίπεδα, ενώ η μεγαλύτερη συμμετοχή μας στα κέντρα λήψης αποφάσεων, συνιστά επιτακτική κοινωνική επιταγή, που θα πρέπει να διέπεται από το κριτήριο της κοινωνικής προσφοράς και της αξιοκρατίας.

Γιατί δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς ισότητα, δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς γυναίκες οικονομικά και κοινωνικά ανεξάρτητες.