Μπορούμε να μιλάμε για ισότητα των φύλων και, αν ναι, σε ποιους τομείς; Είναι ο Αθλητισμός ένας από αυτούς; Χωρίς καμία διάθεση να ενισχύσω οποιονδήποτε διαχωρισμό και να αναπαράγω παρωχημένα στερεότυπα περί αντίπαλων δίπολων, οι απαντήσεις οφείλουν να έχουν τη βάση τους στο ότι η ουσιαστική ισότητα παραμένει ένα διαρκές ζητούμενο και πως κάθε άνθρωπος μπορεί να διεκδικήσει την προσωπική και επαγγελματική του ανέλιξη ανεξαρτήτως φύλου ή καταγωγής.

Τα δεδομένα, όμως, δεν είναι ευχάριστα. Μπορεί να διαφαίνεται μεγαλύτερη ορατότητα και αποδοχή των γυναικών στην Πολιτική, ωστόσο το ποσοστό τους στη Βουλή είναι απελπιστικά χαμηλό, με μόλις το 10% των βουλευτών είναι γένος θηλυκού. Την ίδια στιγμή, μόνο 19 γυναίκες κατέχουν τη θέση δημάρχου από τις 331 σε ολόκληρη χώρα. Η συμμετοχή γυναικών στα ανώτατα κλιμάκια επιχειρηματικής και πολιτικής εκπροσώπησης, όμως, είναι μειωμένη όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη.

Η εικόνα είναι ίδια και στον Αθλητισμό. Παρά τη σταδιακά αυξανόμενη συμμετοχή τους, οι γυναίκες εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται στα όργανα λήψης αποφάσεων των αθλητικών θεσμών σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Σύμφωνα, μάλιστα, με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE) οι γυναίκες κατέχουν, κατά μέσο όρο, το 14% των θέσεων λήψης αποφάσεων στις συνομοσπονδίες ολυμπιακών αθλημάτων στην ΕΕ, όταν το ποσοστό αυτό στη χώρα μας δεν ξεπερνά το 10%.

Πρέπει να κατανοήσουμε, ότι η αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας και στα όργανα λήψης αποφάσεων, εκτός από ηθική υποχρέωση της πολιτείας, έχει και άκρως αναπτυξιακό αποτύπωμα. Την αναγκαιότητα της βελτίωσης των μειωμένων αυτών ποσοστών έχει αναγνωρίσει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, παρουσιάζοντας το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων 2021-2025, το οποίο περιλαμβάνει ενισχυμένα χρηματοδοτικά εργαλεία, που έχουν ως στόχο την αντιμετώπιση των παθογενειών της κοινωνίας, που απορρέουν από τις συνέπειες της ανισότητας και των φυλετικών ανισορροπιών.

Η επανάσταση ευαισθητοποίησης χάρη στο κίνημα «#metoo» και η δημιουργία των Υπηρεσιών Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας της Ελληνικής Αστυνομίας σε όλη την Επικράτεια, το νομοσχέδιο για την ανατροφή των παιδιών, η γονική άδεια και η άδεια πατρότητας, το πρόγραμμα «Οι νταντάδες της γειτονιάς», είναι ορισμένα μόνο από τα βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία 4 χρόνια στη χώρα μας που συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των παθογενειών, αλλά και αναδεικνύουν την αναγκαιότητα επίσπευσης της εφαρμογής ακόμα περισσότερων ενισχυτικών μέτρων που θα προάγουν την Ισότητα των Φύλων. Έτσι ώστε τα σπουδαία παραδείγματα της πρώτης γυναίκας Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου, στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας, αλλά και της πρώτης Ελληνίδας γυναίκας-πιλότου μαχητικών αεροπλάνων, της υποσμηναγού Ιωάννας Χρυσαυγής, να μη μπορούν να χαρακτηρίζονται ως εξαίρεση σε έναν στερεοτυπικό κατά τα άλλα κανόνα.

Αν και η πολιτική ζωή και η Κοινωνία έχει αρχίσει να αναγνωρίζει ότι τα γυναικεία χαρακτηριστικά, όπως η διαλλακτικότητα, η ικανότητα ανάληψης ισορροπημένου ρίσκου και η ενσυναίσθηση, αποτελούν ιδανικά «όπλα» για την Πολιτική, θα πρέπει η αλλαγή αυτή να αποτυπωθεί και στις επερχόμενες κάλπες. Γιατί έχουμε γυναίκες στα ψηφοδέλτια, αλλά δεν ψηφίζονται από το εκλογικό σώμα και δη από γυναίκες που αποτελούν και το 50% του εκλογικού σώματος!

Ως υποψήφια βουλευτής με τη Ν.Δ. στο Βόρειο Τομέα Αθήνας ζητώ τη στήριξή σας, ώστε να έχω την ευκαιρία να αντιμετωπίσω τις προκλήσεις με σεβασμό, με την εμπειρία της πρώην βουλευτού και αντινομάρχη, με τις γνώσεις της αθλητικής συντάκτριας που έχει εκλεγεί τρεις φορές αντιπρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και έχει συζητήσει με εκατοντάδες αθλητές και αθλήτριες και έχει συμμετάσχει σε 4 Ολυμπιάδες και κορυφαίες αθλητικές διοργανώσεις, και -κυρίως- με την όρεξη ενός ανθρώπου που αγαπά τον Αθλητισμό, τους αθλητές και τις αθλήτριες, τους πρωταθλητές και τις πρωταθλήτριες και, φυσικά, όσους και όσες αθλούνται για κάθε λόγο.

Είμαι δίπλα σε όλους αυτούς και θέλω να έχω την ευκαιρία για ένα πιο δραστικό και καθοριστικό ρόλο στη συνεκτίμηση της διάστασης του φύλου στους σχετικούς τομείς πολιτικής και σε κάθε στάδιο ανάπτυξης και εφαρμογής ενός κυβερνητικού προγράμματος.